काठमाडौँ उपत्यकामा चासोको केन्द्र बनेको कीर्तिपुर नगरपालिकाको मेयरसहित काठमाडौँ महानगरपालिका वडा नं १६ लगायतका पदका लागि उपनिर्वाचनमा प्रमुख दलहरू प्रतिस्पर्धामा छन्। प्रमुख दलहरूले “मिसन ०८४” अन्तर्गत आफ्नो लोकप्रियता र जनाधारको ताजा स्थितिको परीक्षण गर्न यो उपनिर्वाचनलाई प्रतिष्ठाको विषय बनाएका छन्। यसले उनीहरूको भविष्यका रणनीति तय गर्न महत्त्वपूर्ण संकेत दिने विश्वास नेताहरू व्यक्त गर्छन्।
कीर्तिपुरको मेयर पद विशेष ध्यानको केन्द्र बनेको छ। नेपाली कांग्रेस, नेकपा एमाले, र माओवादी केन्द्रले आफ्नो सम्पूर्ण शक्ति यस क्षेत्रमा केन्द्रित गरेका छन्। कांग्रेस प्रचार विभाग प्रमुख मीन विश्वकर्माले कीर्तिपुरमा पार्टीको विरासत बचाउन हरसम्भव प्रयास गरिने बताएका छन्। २०७९ सालमा कांग्रेसका राजकुमार नकर्मी मेयरमा विजयी भएकाले कांग्रेसले यो सफलता कायम राख्न चुनौतीको रूपमा लिएको छ। हालसम्म कांग्रेसले नगरसभापति कृष्णमान डंगोलसहित ११ जनाको नाम सिफारिस गरेको छ।
नेकपा एमालेका प्रचार विभाग प्रमुख राजेन्द्र गौतमका अनुसार एमालेका लागि पनि यो चुनाव प्रतिष्ठाको विषय हो। उनी भन्छन्, “राजधानीको सचेत मतदाताले दिने संकेत निर्णायक र नमुना हुनेछ।” २०७४ को स्थानीय निर्वाचनमा एमालेले यहाँ विजय हासिल गरेको इतिहासलाई फर्काउने उद्देश्यले यसपटक डा. सुरेन्द्र मानन्धरलाई उम्मेदवार बनाइएको छ। मानन्धर २०७० सालको संविधानसभा चुनावमा उम्मेदवार रहेका थिए र पार्टीभित्र एक बौद्धिक नेताका रूपमा परिचित छन्।
माओवादी केन्द्रले पनि उपनिर्वाचनलाई गम्भीरतापूर्वक लिँदै आइतबार पदाधिकारी बैठकको आयोजना गरेको छ। माओवादी उपाध्यक्ष पम्फा भुसालका अनुसार कीर्तिपुरको निर्वाचन जित्ने जिम्मा काठमाडौँ इन्चार्ज सूर्य सुवेदीलाई दिइएको छ। माओवादीले प्राडा शिवशरण महर्जनलाई मेयर पदका लागि सर्वसम्मत सिफारिस गरेको छ। महर्जनले बौद्धिकता, खानेपानी समस्या समाधान र सहकारी मार्फत आर्थिक सुधारका क्षेत्रमा काम गर्दै आएका छन्, जसका आधारमा उनको उम्मेदवारी चयन गरिएको माओवादीले जनाएको छ।
राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी (राप्रपा) ले पनि कीर्तिपुरको मेयरका लागि ध्रुव महर्जनलाई उम्मेदवारको रूपमा अघि सारेको छ। महर्जन राप्रपाका तर्फबाट चर्चित नेता हुन्, जो विगतमा काठमाडौँका विभिन्न मन्त्रालयमा प्रशासकीय अनुभव सँगालिसकेका छन्।
यसरी कीर्तिपुर उपनिर्वाचन दलहरूको प्रतिष्ठा बचाउन र जनाधारको परीक्षण गर्न महत्त्वपूर्ण अवसर बनेको छ। प्रमुख दलहरू आफ्नो सम्पूर्ण शक्ति प्रयोग गरी जितको दाबी गरिरहेका छन्। तर यो प्रतिस्पर्धामा वास्तविक जनादेश कसको पक्षमा जान्छ भन्ने प्रतीक्षा, सबैको चासो र गहन विश्लेषणको विषय बन्न पुगेको छ।
